เมื่อ 2-3 ปีมานี้ ผมมีความรู้สึกว่า สะเมิงเริ่มเป็นที่รู้จักกันมากขึ้นเป็นพิเศษ จากที่หลายๆคนนึกไม่ออกเลยว่า สะเมิงคืออะไร? เป็นอีกหนึ่งอำเภอของเชียงใหม่ด้วยเหรอ? แต่ตอนนี้หลายๆคนเริ่มรู้จัก เริ่มเป็นที่พูดถึง คุ้นหูมากยิ่งขึ้น อาจจะเป็นเพราะด้วยที่อำเภอสะเมิง เป็นสถานที่ปลูกสตรอเบอร์รี่ที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของไทยก็ว่าได้ และน่าจะรวมถึงอิทธิพลของสื่อต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น สื่อโซเชียลมีเดีย (Social Media) สังคมอออไลน์ต่างๆ จึงทำให้สะเมิงเริ่มเป็นสถานที่อีกแห่งหนึ่ง ที่เมื่อหน้าหนาวมาเยือนเมื่อไหร่ สตรอเบอร์รี่ออกเต็มท้องไร่ตอนไหน หลายๆคนก็ยากที่จะพลาด กลับการมาเช็คอิน (Checkin) ให้เพื่อนๆที่ตาม Follow เราได้อิจฉาเล่น สักครั้งหนึ่งให้ได้

เมื่อนักท่องเที่ยวเริ่มมากขึ้น สถานที่พัก ไร่สตรอเบอร์รี่ในสะเมิง ก็เริ่มที่จะคึกคัก มากขึ้นตามๆกันเป็นพิเศษ พื้นที่หลายๆแห่ง ก่อนหน้านี้เคยรกร้างว่างเปล่า ก็มีหลายๆคนเริ่มเข้ามาทำรีสอร์ท ที่พัก โฮมสเตย์ เพื่อไว้คอยต้อนรับนักท่องเที่ยวที่เริ่มหลั่งไหลเข้ามาเที่ยวสะเมิงกันมากขึ้น ถือว่าเป็นอีกปรากฏการณ์หนึ่งของอำเภอสะเมิงในพ.ศ.นี้เลยก็ว่าได้

และหนึ่งในนั้นก็มี “ปั้นดินรีสอร์ทแอนด์อาร์ต (Pundin Resort & Art)” เป็นสถานที่อีกแห่งหนึ่งที่ไว้คอยต้อนรับนักท่องเที่ยวในฤดูหนาวที่จะมาถึงนี้

ผมได้มีโอกาสได้พูดคุย และรู้จักกันกับน้องอาร์ม จากการที่เราบังเอิญมานั่งจิบกาแฟ ที่ร้านกาแฟ Coffee By Napaphupa ของแม่เลี้ยงไก่ แห่งไร่นภ-ภูผากัน ได้มีโอกาสได้คุยแลกเปลี่ยนกันหลากหลายทรรศนะ มากมาย หนุ่มอีสานบ้านเฮาคนนี้เล่าให้ผมฟังว่า หลังเรียนจบมาทำงานสักพัก เมื่อรู้ว่าตัวเองไม่เหมาะกับงานประจำ เลยตัดสินใจออกมาเปิดมุมมองไอเดียให้ตัวเอง และก็เลือกที่จะมาเที่ยวที่นี่ จากที่ได้อยู่ได้ไม่นานดันเกิดหลงไหลในไอหมอก ลมหนาวของเมืองสะเมิงแห่งนี้ จากที่เคยอินและรักธรรมชาติที่นี่ ก็อยากจะมาอยู่ และทำงานศิลปะที่นี่  ความรู้ที่ร่ำเรียนมาทำให้อาร์มอยากทำโรงเรียนสอนศิลปะและสร้างงานศิลป์ ที่สะเมิง จุดประกายเล็กๆวันนั้นทำให้เค้าเดินมาได้ไกล จนถึงตอนนี้